Aile konutunun evlilik birliği sürerken gelişigüzel elden çıkarılması ya da evlilik birliği sonlandığında üçüncü kişilere devredilmesi çeşitli problemlere yol açabildiğinden kanun koyucu bu konuda bazı tedbirleri almayı gerekli görmüştür.

Yasal düzenlemelerin kapsamı aile konutunun seçilmesi ve aile konutu üzerindeki kullanım ve mülkiyet hakkını etkileyebilecek hukuksal düzenlemeleri ilgilendirmektedir. Yasalar çerçevesinde aile konutuna ilişkin olarak sağ kalan eşleri ilgilendiren konular da yer alır. Aile konutunun sağ kalan eşe özgülenmesine yönelik yasal düzenlemeler bu kapsamdadır.

Ekonomik yönden zayıf olan eş açısından aile konutunun evlilik birliği sonlandığında kimde kalacağı konusu önemli bir sorun olarak ortaya çıktığından kanun koyucu bu hususları dikkate almıştır.

TMK 240, 255 ve 279. maddeler uyarınca sağ kalan eşin mal rejimi tasfiyesine bağlı olarak aile konutundaki oturma, intifa ve mülkiyet hakkı talep edebilmesi söz konusudur. Buna ilaveten 652. Madde sağ kalan eşe aile konutu üzerinde mirasçılık sıfatına binaen yasal, ayni talep hakkını vermektedir.

Kanunun 254.maddesi ise evlilik birliğinin boşanma ile nihayete ermesi ya da iptal ile sonlanması durumunda aile konutunun akıbetinin ne olacağı yönündeki düzenlemeleri kapsar.

4721 sayılı Türk Medeni Kanunu uyarınca aile konutu kavramı hukuki açıdan çeşitli biçimlerde ele alınmaktadır. Aile konutunda eşlerin tüm yaşam faaliyetleri sürer. Düzenli yerleşim maksadı ile kullanılan aile konutunda eşler ve varsa çocuklar birlikte yaşam faaliyetlerini yürütür.

Aile konutu çeşitli unsurlardan oluşurken bunların en önemlisi ailedir. Aile konutundan bahsedilebilmesi eş kavramı ile mümkün olurken konut kavramı da aile konutunun unsurları arasında kabul edilir.

Aile konutu vasfına sahip bir taşınmazda eşler ve çocuklar birlikte yaşar. Tüm yaşam faaliyetleri burada devam eden aile için tek bir aile konutu geçerli olur. Birden fazla evde yaşanıyor olunsa bile hukuki açıdan tek bir taşınmaza aile konutu şerhi konulabilmektedir.